Topuk Valguslu Romatoid Artritli Hastaların Taban Basınç Değişiklikleri

Özet

Amaç: Uzun süreli romatoid artrit, hastaların yaklaşık % 90'ında ayak problemlerine yol açar. Bu çalışmada topuk valguslu hastaları topuk valgussuz hastalar ile karşılaştırarak taban basınç dağılımındaki değişiklikleri saptamayı amaçladık.

Yöntem ve Gereçler: Çalışmada topuk valguslu 11 romatoid artritli hastanın 22 ayağı (grup 1) ile topuk valgussuz 14 romatoid artritli hastanın 28 ayağı (grup 2) değerlendirildi. Her iki grubun statik ve dinamik pedobarografik değerlendirmesi yapılarak taban basınçları saptandı ve bu veriler üzerinden her iki grup arasında karşılaştırma yapıldı. Her iki grubun erozyon skorları karşılaştırıldı.

Bulgular: Dinamik pedobarografik değerlendirmede sadece taban temas alanı grup 1 de grup 2 den yüksek bulundu. Statik değerlendirmede, ön ayak basınç yüzdesi, taban temas alanı ve ön ayak taban temas alanı grup 1 de grup 2 ye göre yüksek bulundu. Radyolojik değerlendirmede erosyon skorları yine grup 1 de yüksek bulundu.

Sonuç: Romatoid artritli hastalarda topuk valgus deformitesi pedobarografik değerlendirmede taban temas alanı ve ön ayak basınç yüzdesinde artışlara neden olur. (Turk J Rheumatol 2009; 24: 67-71)