Postmenopozal Türk kadınlarında D Vitamini Reseptörü Geni ve Kollajen Iα1 Geni Polimorfizmlerinin Düşük Kemik Mineral Yoğunluğu ve Vertebral Kırıklar ile İlişkisi

Özet

Amaç: Bu çalışmada postmenopozal Türk kadınlarında (i) D vitamini reseptörü (VDR) geni ve kollajen Ia1 (COL Ia1) geni polimorfizmlerinin sıklığını ve (ii) VDR genindeki BsmI polimorfizmi ve COL Iα1 genindeki Sp1 polimorfizmleri ile düşük kemik mineral yoğunluğu (KMY) ve vertebral kırıklar arasında bir ilişki olup olmadığının araştırılması amaçlandı.

Hastalar ve yöntemler: Osteoporoz tanı ve tedavisi nedeniyle polikliniğimize başvuran postmenopozal 100 Türk kadın (ort. yaş 63.4±8.7 yıl; dağılım 48-86 yıl) çalışmaya dahil edildi. Çalışma grubu KMY ölçümü temelinde T skoru değerine göre üç gruba ayrıldı. Buna ek olarak T skoru >-1.0 olanlar kontrol grubunu (n=30) oluşturdu. BT skoru <-1.0−>-2.5 olanlar osteopenik grubu (n=30) ve T skoru <-2.5 olanlar (n=40) osteoporotik grubu oluşturdu. D vitamini reseptörü genindeki Bsm1 (B/b) ve COL Iα1 genindeki Sp1 (S/s) polimorfizmleri iki paralel polimeraz zincir reaksiyonu ve ardından hibridizasyon ile belirlendi. Lomber omurga ve femur kemik mineral yoğunlukları çift enerjili X ışını absorbsiyometrisi yöntemi ile ölçüldü.

Bulgular: D vitamini reseptörü genindeki B sm1 ( B/b) polimorfizmi genotip frekansları ve COL Iα1 genindeki Sp1 (S/s) polimorfizmi genotip frekansları üç çalışma grubu arasında istatistiksel olarak farklı değildi. Ayrıca VDR genindeki BB, Bb, bb genotipleri ve COL Iα1 genindeki SS, Ss, ss genotipleri açısından vertebral kırığı olan hastalar ile kırığı olmayan hastalar arasında anlamlı farklılık bulunmadı.

Sonuç: Bulgularımız postmenopozal Türk kadınlarında VDR genindeki Bsm1 polimorfizmi ile COL Iα1 genindeki Sp1 polimorfizmlerinin düşük kemik yoğunluğu ya da vertebral kırıklar ile ilişkili olmadığını göstermiştir.