Behçet Hastalığı: 406 Hastanın Klinik ve Demografik Özellikleri

Özet

Amaç: Bu çalışmada Behçet hastalığı olan kişilerde hastalığın demografik ve klinik özellikleri, prognostik faktörleri, oküler ve sistemik bulgularının tanımlanması ve araştırılması amaçlandı.

Hastalar ve yöntemler: Çalışmaya Uluslararası Behçet Hastalığı Çalışma Grubu'nun sınıflama kriterlerini karşılayan 406 hasta (306 erkek, 100 kadın; ort. yaş 36.1; dağılım 12-76) dahil edildi. Başlangıç yaşı, cinsiyet, oküler tutulum tipi, görme keskinliği, sistemik bulgular ve başlangıç bulguları dahil olmak üzere klinik ve demografik özellikler ve tedavi yöntemleri gözden geçirildi.

Bulgular: Ortalama başlangıç yaşı erkeklerde 27.6±7.2 yıl, kadınlarda ise 29.0±9.3 yıl idi. Oküler tutulum sıklığı (erkeklerde %68.9, kadınlarda %65; p=0.163) ve her iki gözde tutulum sıklığı (erkeklerde %56.2, kadınlarda %53.0; p=0.67) açısından, her iki cinsiyet arasında anlamlı fark yoktu. Hastalığın en sık görülen ilk başlangıç bulgusu %71.9 ile oral aftöz ülser iken, bunu %23.4 ile oküler tutulum izliyordu. Başlıca klinik bulgu oral aftöz ülser iken (%100), bunu genital ülser (%82.8) ve oküler tutulum (%80.3) izliyordu. HLA-B51, 372 hastanın 170'inde pozitifti (%45.7). HLA-B51 pozitifliğinin oküler inflamatuvar atakların sıklığı ve ciddiyeti üzerinde bir etkisi yoktu. Üç yüz altı erkeğin 141'inde (%46.1) ve 100 kadının 29'unda (%29.0) ağır oküler atak mevcut olup, erkeklerin %34.6'sında (n=106) ve kadınların %21'inde (n=21) sık oküler tutulum izlendi. Erkeklerdeki ataklar, kadınlarınkine göre daha sık (p=0.03) ve daha ağırdı (p=0.015). Siklosporin A, sık atak geçirenlerde en sık tercih edilen ilaçtı (%24.3; p=0.019).

Sonuç: Behçet hastalığında oküler tutulum erkeklerde anlamlı olarak daha sık ve ağır seyreder. Görme keskinliğini etkileyen başlıca prognostik kriter, oküler tutulumun sıklığı ve şiddetidir.