Güneydoğu İran Zahedan'da Glutation S-Transferaz M1, P1 ve T1 Genlerinin Polimorfizmleri ve Romatoid Artrit Arasındaki Muhtemel İlişki
Mohammad HASHEMI, 1, 2 Ebrahim ESKANDARI-NASAB, 1 Zahra ZAKERI, 2 Mahdi ATABAKI, 3 Hamzeh REZAEI, 1 Gholamreza BAHARI, 1 Mohsen TAHERI4
Anahtar Kelimeler: Glutation S-transferaz; polimorfizm; romatoid artrit
Özet
Amaç: Bu çalışmada glutation S-transferaz (GST) gen (GSTM1, GSTT1 ve GSTP1) polimorfizmi ve romatoid artrit (RA) yatkınlığı arasındaki ilişkinin araştırılması amaçlandı.
Hastalar ve yöntemler: Bu olgu kontrollü çalışmaya İranlı 100 RA hastası (88 kadın, 12 erkek; ort. yaş 44.1±13.2 yıl; dağılım 17-75 yıl) ve 100 sağlıklı birey (68 kadın ve 32 erkek, ort. yaş 45.7±9.6 yıl; dağılım 23-70 yıl) dahil edildi. GSTP1 polimorfizm tetra amplifikasyona dirençli mutasyon sistem polimeraz zincir reaksiyonu (Tetra-ARMS-PCR) ile belirlenirken, GSTM1 ve GSTT1 polimorfizmleri multipleks PCR kullanılarak analiz edildi.
Bulgular: GSTM1'in sıfır genotipi, kontrol grubuna kıyasla (%59.0), RA'lı hasta grubunda (%78.0) anlamlı düzeyde daha yüksek olup, RA yatkınlığı için bir risk faktörüydü (OR=2.86, %95 GA=1.45-5.66, p=0.002). Bununla birlikte, RA'lı hastalar ve sağlıklı kişiler arasında GSTT1'in sıfır genotipi açısından anlamlı bir farka rastlanmadı (sırasıyla %19 ve %11). GSTP1 Ile105Val polimorfizminin sıklık dağılımı gruplar arasında farklı değildi (ki-kare=1.69, p=0.429).
Sonuç: Bulgularımız yalnızca GSTM1 genetik polimorfizminin İranlı bir nüfus örnekleminde RA riski ile ilişkili olduğunu göstermiştir.