Hipermobil Fibromiyalji Hastalarında Denge Sorunu Var mı?

Özet

Amaç: Bu çalışmada fibromiyalji sendromu (FS) olan hastalarda hipermobilite ile denge sorunu arasındaki ilişki ve bu ilişkinin düşme sıklığı üzerine etkisi araştırıldı.

Hastalar ve yöntemler: Altmış FS'li ve 30 sağlıklı kadın kontrol çalışmaya dahil edildi. Tüm katılımcıların ortalama yaşı 41.8±9.9 yıl olup, yaşları 22-62 yıl arasında idi. Hastalar üç gruba ayrıldı: grup 1 hipermobilitesi olan FS'li hastalardan, grup 2 hipermobilitesi olmayan FS'li hastalardan ve grup 3 kontrollerden oluşuyordu. Fibromiyalji sendromu olan hastaların sonuç ölçümleri; hastalarda hastalık süresi, görsel analog ölçeği (GAÖ) ile değerlendirildiği üzere ağrı, Fibromyalji Etki Anketli (FEA) ile değerlendirildiği üzere hastalık aktivitesini içermekteydi. Tüm katılımcılarda düşme sayısı, altı dakika yürüme testi (6DYT) ile fonksiyonel performans, gözler açıkken tek bacak denge testi ve Berg Denge Skalası (BDS) ile denge ve Beighton kriterleri ile hipermobilite değerlendirildi.

Bulgular: Grup 1 ve 2 arasında hastalık süresi, GAS ağrı, FEA ve düşme sayısı açısından istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu (p>0.05). Düşme sayısı grup 1'de grup 3'den anlamlı olarak farklıydı (p<0.05). Altı dakika yürüme testi gruplar arasında anlamlı olarak farklı değildi (p>0.05). Ortalama tek bacak denge testi zamanı ve ortalama BDS skoru her üç grupta anlamlı olarak farklıydı (p<0.05). Ağrı, denge testleri ve düşme sayısı arasında anlamlı ilişki saptanmadı (p>0.05). Hipermobilitenin denge testleri üzerine anlamlı etkisi saptandı (p<0.001).

Sonuç: Hipermobilitesi olan FS'li hastalarda, hipermobilitesi olmayan FS'li hastalara ve sağlıklı kontrollere kıyasla, denge sorunu anlamlı olarak yüksek bulundu. Bu durum FS'li hastaların değerlendirilmesinde göz önünde bulundurulmalı, hastalar bilgilendirilmeli ve gerekli ölçümler yapılmalıdır.